Ο καθένας έχει μέσα του τα δικά του αποθέματα ευθυμίας και δυσθυμίας, αναφέρει ο αρχαίος ιστορικός Πλούταρχος στο έργο του «Ηθικά».
Η προσπάθεια του ανθρώπου να ακολουθήσει την ταχέως αναπτυσσόμενη εποχή, το συνεχές κυνήγι των προσδοκιών το οποίο αναπόφευκτα επιφέρει τη συναισθηματική αβεβαιότητα, την αποξένωση, την εργασιακή αστάθεια κι ακολούθως το οικονομικό αδιέξοδο, αποτελούν επιδραστικούς παράγοντες στις ισορροπίες του ψυχισμού του ατόμου.
Οι νωπές μνήμες από τον εγκλεισμό που επέφερε η πανδημία και ο αιωρούμενος φόβος μιας πιθανής επανάληψης του σεναρίου, σε συνδυασμό με την αγωνία για τη σωματική ακεραιότητα τόσο την ατομική αλλά και την ευρύτερη, έχουν αφήσει παρακαταθήκη τραύματα που έχουν κλονίσει τη συμπεριφορική καθημερινότητα.
Η 10η Οκτωβρίου που από το 1992 έχει θεσπιστεί ως μια παγκόσμια ημέρα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τα ψυχικά νοσήματα υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ. και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγείας, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα 24ωρο momentum μεταξύ κατανόησης κι αλληλεγγύης, αλλά θα πρέπει ουσιαστικά να αποτελέσει την αρχή για την εκ βαθέων αλλαγή της κοινωνικής σκέψης, μακριά από προκαταλήψεις, επιφανειακές και γρήγορες κρίσεις που επιφέρουν την περιθωριοποίηση και τον στιγματισμό.
Η ψυχική υγεία δεν αφορά απλά την απουσία ή την παρουσία νόσου, αλλά έχει προεκτάσεις στη λειτουργικότητα του ανθρώπου απέναντι στους βασικούς του κοινωνικούς πυλώνες και την ικανοποίησή του από αυτούς. Δεν γνωρίζει ηλικία, αφορά όλα τα φύλα και δεν κάνει διακρίσεις στην οικονομική διαστρωμάτωση.
Βάσει των στατιστικών στοιχείων του Π.Ο.Υ περισσότεροι από 195 εκατομμύρια άνθρωποι νοσούν από κατάθλιψη, 95 εκατομμύρια από σχιζοφρένεια ενώ ανησυχητικά είναι τα ποσοστά διαγνωσμένης ψυχικής πάθησης στις παιδικές ηλικίες, με τον αριθμό να αγγίζει το 10%.
Το λυπηρότερο όλων, όμως, είναι πως εν έτει 2020 και με την πληθώρα της πληροφορίας να κατακλύζει τις ζωές μας, το 51% του συνόλου των ψυχικά νοσούντων αισθάνεται ντροπή για τη φύση της ασθένειάς του και άγχος μπροστά σε μια πιθανή δημοσιοποίησή της. Τα αποτελέσματα αυτής της καθημερινής καταπίεσης έχουν οδηγήσει στην αύξηση των ποσοστών αυτοχειρίας κατά 30% μόλις την τελευταία δεκαετία.
Ο εύστοχος τίτλος «Prozac Nation» που απέδωσε στο βιβλίο της η συγγραφέας Elizabeth Wurtzel που περιγράφει την πραγματικότητα της νέας εποχής, θα πρέπει να αποτελέσει τροφή για σκέψη όσον αφορά την πολιτεία, ώστε να κινηθεί ενεργά ως προς την ανάπτυξη φορέων περίθαλψης και δόμησης ενός υγιούς συστήματος ψυχικής υγείας, ανάγκη που υποστηρίζει σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας υπάρχει για να μας υπενθυμίζει πως καθένας από εμάς μπορεί να μπει στη θέση εκείνου που περιπαιχτικά δείχνει το δάχτυλο.
Καθένας από εμάς μπορεί να μπει στη θέση του φροντιστή ενός ανθρώπου με σπασμένο ψυχικό κόσμο που μπορεί να είναι είτε το παιδί, είτε ο γονιός, είτε ο φίλος μας.
Στη θέση ενός επαγγελματία υγείας που θα πρέπει με σοβαρότητα και κατανόηση να καθοδηγήσει αυτόν τον άνθρωπο μακριά από τα σκοτάδια του για να βγει στην επιφάνεια.
Η 10η Οκτωβρίου θα πρέπει να ξεφύγει από το χλιαρό πλαίσιο της παγκόσμιας ημερολογιακής καταγραφής και να αναδειχθεί σε μια γιορτή όπου θα πανηγυρίζεται η ουσιαστική αγκαλιά της κοινωνίας απέναντι στα πληγωμένα παιδιά της.
Η αγάπη άλλωστε είναι το μόνο αγαθό που λαμβάνεται, μοιράζεται και πάλι περισσεύει.
